Dag 1: Proloog dag, ik voelde me oké, niet super maar gewoon. Ik ging zonder verwachtingen hier aan de start in Assen. De proloog had ook een oké uitslag, 20e.
Dag 2: Criterium dag, ik voelde me goed, beter dan gisteren, maar weer geen verwachtingen. Ik stond helemaal van achteren met de start, maar ik maakte me nergens zorgen over. Ik reed maar gewoon en ik zat al snel van voren mee te beslissen aan de wedstrijd. Constant heb ik van voren gereden. Ben ook als eerste in de laatste bocht van de sprint gekomen en ben daardoor 11e geworden, alles was kort op elkaar.
Dag 3: Klassieker dag, de hel begon. 150 meiden aan de start, een chaos. De chaos was zo erg dat in de eerste 300 meter van de neutralisatie al een valpartij was. We gingen van start en het was te veel voor me, te veel chaos. Ik heb het me maar bekeken. Valpartij na valpartij, niet normaal was het. Gelukkig ben ik zelf niet gevallen. Ben uiteindelijk 26e geworden.
Dag 4: Mijn dag, tijdrit dag. Ik voelde me goed, een tijdrit van 13 km. Vol plank gas, ik bleef maar doorbijten en al snel had ik degene voor me ingehaald, daarna zag ik de 2e al voor me, die had ik net niet te pakken. Ben 9e geworden en een flink stuk opgeschoven in het klassement.
Dag 5: Omloop dag, ik voelde me oké. Ik ging van start en ik zat weer snel van voren, heb ook constant voorin gezeten en heb me daar ook koest gehouden. Ik ging de laatste km in en opeens stak een bij me in het bovenbeen, ik negeerde het en ben vol de sprint in gegaan. Ben 17e geworden.
Dag 6: Criterium dag, ik had zware benen en ik begon moe te worden, maar ik moest doorgaan om die 11e plek in het klassement te behouden. Heb weer de hele tijd voorin gezeten en in de sprint heb ik het een beetje laten gaan. Ik dacht ‘Ik ben 11e, ik ben 11e, no way’.
Ik heb mezelf in Assen laten verassen, ik heb een top week gehad en heb me goed kunnen laten zien voorin. Op naar de laatste paar wedstrijden van dit seizoen.
Lieke.
